corporatepaperwork.com
แสนเจ็ด ท. ยิ่งด้วยหมื่นหก ท. ยิ่งด้วย พันห้า ท. ยิ่งด้วยร้อยสี่กว่าแปดสิบสาม การนับสังขยากับนาม ถ้ามีนามแทรกเข้ามามีวิธีทำดังนี้ ตัวอย่างเช่น บรุษ 876372 คน แยกจำนวนออกจากกันพร้อมกับกลับว่า 72 + 300 + 6000 + 70000 + 800000 ทวิสตฺตติ + ปุริส + อุตฺตร + ติสตาธิกานิ + ฉสหสฺสาธิกานิ + สตฺตทสสหสฺสาธิกานิ+ อฏฺ+ปุริส+สตสหสฺสานิ สำเร็จรูปเป็น: ทวิสตฺตติปุริสุตฺตรติสตาธิกานิ ฉสหสฺสาธิกานิ สตฺตทสสหสฺสาธิกานิ อฏฺฐปุริสสตสหสฺสานิ การแจกสังขยา: สังขยานั้นก่อนจะนำไปใช้มีวิธีแจกดังนี้ เอก ศัพท์ (หนึ่ง) มีวิธีแจกดังต่อไปนี้ ปุงลิงค์ อิตถีลิงค์ เอก. เอก. ป. เอโก ป. เอกา ทุ. เอกํ ทุ. เอกํ ต. เอเกน ต. เอกาย จ. เอกสฺส จ. เอกาย ปญฺ. เอกสฺมา เอกมฺหา ปญฺ. เอกาย ฉ. เอกสฺส ฉ. เอกาย ส. เอกสฺมึ เอกมฺหิ ส. เอกาย เอก ศัพท์ ใน นปุสกลิงค์ แจกเหมือนใน ปุลิงค์ แปลกแต่ ป. เอกํ เท่านั้น. เอก ศัพท์นี้ ถ้าเป็น สังขยา แจกอย่างนี้, ถ้าเป็น สัพพนาม แจกได้ทั้ง 2 วจนะ ทฺวิ ศัพท์ ใน 3 ลิงค์ อุภ ศัพท์ (สอง) ใน 3 ลิงค์ มีวิธีแจกดังต่อไปนี้ พหุ. พหุ. ป. เทฺว ป. อุโภ ทุ. เทฺว ทุ. อุโภ ต. ทฺวีหิ ต. อุโภหิ จ. ทฺวินฺนํ จ. อุภินฺนํ ปญฺ.
กัณฐชะ น. อักษรใน ภาษาบาลีและสันสกฤต ที่มีเสียงเกิดที่เพดานอ่อน ได้แก่ พยัญชนะวรรค ก คือ ก ข ค ฆ ง และอักษรที่มีเสียงเกิดที่เส้นเสียงในลำคอ ได้แก่ ห และ สระ อะ อา. โฆษะ ว. ก้อง, เสียงสระหรือพยัญชนะซึ่งขณะที่เปล่งออกมาเส้นเสียงสั่นในภาษาไทยได้แก่เสียง บ ด เมื่อเป็นพยัญชนะต้น เสียง ง น ม ย ร ล ว และเสียงสระทุกเสียง, (ไว) เรียกพยัญชนะใน ภาษาบาลีและสันสกฤต ที่มีเสียงก้องว่า พยัญชนะโฆษะ ได้แก่ พยัญชนะตัวที่ ๓, ๔, ๕ ของวรรค และ ย ร ล ว ห ฬ. ช ๒ ใน ภาษาบาลีและสันสกฤต ถ้าใช้ประกอบท้ายคำบางคำ แปลว่า เกิด เช่น บงกช ว่า เกิดในเปือกตม หมายถึง บัว, วาริช ว่า เกิดในน้ำ หมายถึง ปลา, ทวิช ว่า เกิด ๒ ครั้ง หมายถึง พราหมณ์, นก. ตาลุชะ น. อักษรใน ภาษาบาลีและสันสกฤต ที่มีเสียงเกิดที่เพดานแข็ง ได้แก่พยัญชนะวรรค จ คือ จ ฉ ช ฌ ญ และอักษร ย สระอิ อี รวมทั้ง ศ ในภาษาสันสกฤต. ท ๒ ใช้ประสมกับตัว ร อ่านเป็นเสียง ซอ ในคำบางคำ เช่น ทราบ แทรก ทรง และในคำบางคำที่มาจาก ภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ทรัพย์ อินทรีย์ มัทรี, ที่อ่านเป็นเสียง ทร (ไม่ใช่ ซ) ก็มี เช่น ภัทรบิฐ อินทรา นิทรา อิเล็กทรอนิกส์. ทันตชะ (ทันตะ-) น. อักษรใน ภาษาบาลีและสันสกฤต ที่มีเสียงเกิดที่ฟัน ได้แก่ พยัญชนะวรรค ต คือ ต ถ ท ธ น และอักษร ล ส รวมทั้ง ฦ ฦๅ ในภาษาสันสกฤต.